“Η κατοικία δεν είναι εμπόρευμα και είναι πολύ περισσότερο από δικαίωμα. Η κατοικία είναι βασική ανάγκη-κατ’εξοχήν πόρος για τη βιολογική και κοινωνική αναπαραγωγή μας.”
Εισαγωγή στο ρέκβιεμ…
Τα τελευταία 3 (τουλάχιστον) χρόνια βιώνουμε την συνεχώς εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου τόσο στους χώρους παραγωγής και εργασίας με περικοπές μισθών, απολύσεις, επισφάλεια, ανασφάλιστη εργασία, ανεργία, όσο και στη σφαίρα της αναπαραγωγής με την εφαρμογή νέων περιφράξεων και αποκλεισμών όπως η καταστολή , η ποινικοποίηση και οι διώξεις των κοινωνικών αγώνων, το κυνηγητό και τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, τα 25ευρα στα νοσοκομεία, η διάλυση του συστήματος ασφάλισης και της δημόσιας υγείας, οι αυξήσεις στα ενεργειακά καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ρεύμα) και στα εισιτήρια στις μεταφορές, η διάλυση και η εμπορευματοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης κλπ. Αυτό που κάποιοι άλλοι, σκόπιμα, ονομάζουν «κρίση, δημόσιο χρέος, δημοσιονομική προσαρμογή, Δ.Ν.Τ., Μέρκελ, τρόικα, Σαμαράς» κλπ. εμείς το λέμε κάπως αλλιώς: υποτίμηση των ζωών μας. Τι είναι το χαράτσι της Δ.Ε.Η., αν όχι ένας εκβιασμός ώστε να γίνουμε «φτηνότεροι»; Τι είναι ο βασικός μισθός στα 400 ευρώ, αν όχι ένας εκβιασμός ώστε να μάθουμε «να τη βγάζουμε με λίγα»; Τι είναι η επίθεση στο νερό (βλέπε Ε.Υ.Α.Θ.), οι απολύσεις, οι μειωμένες συντάξεις, τα κλειστά νοσοκομεία; Τίποτε άλλο από την ωμή πρόκληση κράτους και αφεντικών: θα μάθετε να ζείτε έτσι, ώστε εμείς να συνεχίσουμε να μεγιστοποιούμε τα κέρδη μας. Αν είσαι 25άρης άνεργος, θα αναγκαστείς να πας να μείνεις με τους γονείς σου, καταπίνοντας τον εγωισμό σου και παρατώντας ό,τι όνειρα είχες. Αν είσαι 50άρα με δυο παιδιά και είσαι από τους τυχερές που δεν είναι άνεργες, θα πρέπει να ψάξεις να βρεις και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλεις πέρα. Αν είσαι 15χρονη μαθήτρια θα πρέπει να ελπίζεις και να παρακαλάς να έχεις βιβλία ή θέρμανση κάθε χρονιά. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα…
Κομμάτι-κομμάτι, λοιπόν, χτίστηκε, και συνεχίζει να χτίζεται, η εικόνα αυτού του ζοφερού παρόντος και μέλλοντος. Αργά ή γρήγορα, έλεγαν κάποιοι παρατηρητικοί, θα έρθει και η στιγμή που θα μας πετάξουν έξω απ’ τα σπίτια μας. Και να που η στιγμή αυτή ήρθε…
Βιώνουμε σήμερα μια εντεινόμενη στεγαστική κρίση. Όλο και περισσότεροι κάτοικοι δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες κατοικίας και ποιότητας ζωής, αντιμετωπίζοντας καθημερινά τον κίνδυνο να βρεθούν στο δρόμο για χρέη προς τις τράπεζες, το δημόσιο ή τους ιδιοκτήτες της κατοικίας τους. Όλο και περισσότεροι ενοικιαστές αδυνατούν να ανταποκριθούν ακόμη και στα μειωμένα ενοίκια, ιδιοκτήτες δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις του δανείου ή τους αυξημένους φόρους, νοικοκυριά δεν μπορούν να καλύψουν τα πάγια λειτουργικά έξοδα διαβίωσης, νέοι άνθρωποι αναγκάζονται να επιστρέψουν στην κατοικία των γονιών τους, οικογένειες στριμώχνονται σε ακατάλληλα σπίτια, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε κακές συνθήκες ή στο δρόμο.
Τι ισχύει για τους πλειστηριασμούς
Τα γεγονότα έχουν ως εξής: Μέχρι στιγμής (και μέχρι το τέλος του 2013) το νομικό πλαίσιο ορίζει ότι:
α). Έχουν ανασταλεί οι πλειστηριασμοί για όλα τα περιουσιακά στοιχεία εφόσον πρόκειται για οφειλές που δεν υπερβαίνουν το ποσό των 200.000 ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων, καθώς και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών.
β). Έχουν ανασταλεί οι πλειστηριασμοί για την κύρια ή μοναδική κατοικία ανεξάρτητα από
ποσό οφειλής, ιδιότητα οφειλέτη και ιδιότητα δανειστή (ακόμα και ιδιώτης).1
Αξίζει να σημειωθεί ότι όσον αφορά χρέη προς το δημόσιο (εφορία, δήμους, ασφαλιστικά ταμεία κλπ.), όπως και για χρέη από λογαριασμούς σε οποιαδήποτε εταιρεία εκτός των τραπεζών (π.χ. Δ.Ε.Η., Ε.Υ.Α.Θ., Ε.Υ.Δ.Α.Π., εταιρείες κινητής τηλεφωνίας κλπ.), η νομοθεσία δεν προβλέπει καμία προστασία από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς όλων ανεξαιρέτων των περιουσιακών στοιχείων, ακόμη και της πρώτης ή και της μοναδικής κατοικίας.
1 Με την υποσημείωση ότι πρέπει η αντικειμενική αξία του ακινήτου να μην υπερβαίνει το αφορολόγητο όριο πρώτης κατοικίας, προσαυξημένο κατά 50%.
Τι αλλάζει από το 2014
Αυτήν τη στιγμή, λοιπόν, το κράτος επιλέγει από 1η Ιανουαρίου να άρει υπό προϋποθέσεις τόσο την προστασία από πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας όσο και οποιουδήποτε άλλου ακινήτου, ενώ καταργείται και το όριο προστασίας από πλειστηριασμούς για οφειλές μέχρι 200.000 ευρώ.
Τι σημαίνει αυτό με λίγα λόγια; Πριν απαντήσουμε, ας ρίξουμε μια ματιά στα αποτελέσματα μιας έρευνας της Τράπεζας της Ελλάδας, από το Μάιο του 2013: εκεί βλέπουμε ότι το 23% των στεγαστικών δανείων είναι «κόκκινα». Από αυτά υπολογίζεται ότι θα προκύψουν απαιτήσεις πλειστηριασμών για περισσότερα από 180.000 ακίνητα. Ακόμα κι αν υπάρξουν τροποποήσεις του τύπου κοινωνικά κριτήρια για μακροχρόνια άνεργους κλπ., υπολογίζεται ότι μέσα στο 2014 πάνω από 25.000 σπίτια θα απειληθούν με έξωση. 25.000 οικογένειες στο δρόμο, λοιπόν…
Γιατί αυτή η κίνηση τώρα;
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για το νόημα και τους στόχους μιας τέτοιας επίθεσης. Από τη βελτίωση της εικόνας και των ισολογισμών των τραπεζών μέχρι την απαξίωση ολόκληρων γειτονιών. Από τα χρηματιστιριακά παιχνίδια ακινήτων που θα ακολουθήσουν μέχρι τον εξαναγκασμό στην αναζήτηση στέγης με ενοίκιο, άρα άλλη μία έμεσση επίθεση στη μισθωτή εργασία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η κίνηση ούτε ξαφνική είναι, ούτε αποκομμένη. Είναι άλλο ένα κομμάτι στο παζλ που αποτελείται από το πέταγμα χιλιάδων εργαζόμενων στο δρόμο, τη βαρβαρότητα απέναντι στον αγώνα των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, την ιδιοτικοποίηση του νερού και τις συνεχείς επιστρατεύσεις απεργών. Για άλλη μια φορά κράτος και κεφάλαιο επιλέγει να χτυπήσει στην ίδια την κοινωνική αναπαραγωγή μας, κάνοντας όλο και δυσκολότερο το να μπορείς να ζεις με αξιοπρέπεια.
Πως απαντάμε:
Για εμάς, σαν Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας, η αρπαγή κατοικίας είναι άμεση επίθεση στις ζωές μας. Η κατάσχεση της κατοικίας, όταν είναι εστία, δεν είναι απλώς κατάσχεση των «κόπων μιας ζωής», είναι λεηλασία και κατάσχεση της ιδίας της ζωής. Δεν αντιλαμβανόμαστε την κατοικία σαν ένα δικαίωμα που μας παρέχει το κράτος και θα έπρεπε να παρακαλάμε για αυτό. Αντιλαμβανόμαστε την κατοικία σαν βασική ανάγκη, σαν προϋπόθεση για μια ζωή με αξιοπρέπεια, «το κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μας», που έλεγαν και οι παππούδες μας. Ξέρουμε ότι για άλλη μια φορά τα Μ.Μ.Ε., πιστά στο ρόλο τους, θα μιλήσουν για δανειολήπτες που υπερκατανάλωναν και για «μπαταχτσήδες» που επωφελήθηκαν και τώρα πρέπει να πληρώσουν, κρύβοντας κάτω απ’ το χαλάκι ότι το μεγαλύτερο μέρος των δανείων αφορά κάλυψη αναγκών που δημιουργούνται όταν σου μειώνουν μισθούς και συντάξεις, ή ότι πολλά δάνεια θα είχαν ήδη εξοφληθεί, είτε εξολοκλήρου, είτε στο μεγαλύτερο μέρος τους, αν αυτά δε χρεώνονταν με υπέρογκους τόκους. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με τον πιο ωμό εκβιασμό πάνω σε μία από τις πιο βασικές ανάγκες του ανθρώπου. Και για αυτό δεν το διαπραγματευόμαστε με καμία τράπεζα, με κανένα αφαλιστικό ταμείο.
Απαιτούμε και διεκδικούμε να μην πεταχτεί κανένας άνθρωπος στο δρόμο!
Ως Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας, εδώ και χρόνια, έχουμε βάλει σαν πρώτο στόχο να αγωνιζόμαστε συλλογικά και αδιαμεσολάβητα σε επίπεδο γειτονιάς. Έτσι και τώρα, απέναντι στην απειλή των πλειστηριασμών, δεν κάνουμε πίσω, αλλά διεκδικούμε τα αυτονόητο: τη στέγαση! Θεωρώντας ότι οι κατασχέσεις θα εγκαινιάσουν πιθανότατα μία νέα φάση κοινωνικής σύγκρουσης, πιστεύουμε ότι είναι άμεση ανάγκη, όλοι μαζί, να συσπειρωθούμε και να οργανώσουμε από κοινού ένα νέο μαζικό κίνημα που θα εξαπλωθεί στις γειτονιές και δεν θα επιτρέψει να πραγματοποιηθούν κατασχέσεις και πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Με κινητοποιήσεις σε τράπεζε, ασφαλιστικά ταμεία και ειρηνοδικεία, με αυτομειώσεις ενοικίων, με κατάληψη στα ίδια μας τα σπίτια ή και σε άδεια σπίτια, θέλουμε να χτίσουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης που θα καταφέρει να απαντήσει άμεσα στις εξώσεις. Το παράδειγμα αντίστοιχων κινημάτων στις άλλες χώρες για το ίδιο θέμα (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία) αλλά και το δικό μας κίνημα υπεράσπισης των αυθαιρέτων σπιτιών από τις κατεδαφίσεις την δεκαετία του ‘80-‘90 μας δείχνουν τον δρόμο του αγώνα.
Να μην αφήσουμε καμία οικογένεια-κανένα άνθρωπο, ανέστιο που θα ζει στο δρόμο και θα περιφέρεται σε ανοίκειους χώρους, να μην αφήσουμε κανένα σπίτι άδειο, ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι στερούνται κατοικίας.
Όχι, στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας!
Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας
Κάθε Τετάρτη στις 19:00 συνέλευση γειτονιάς