ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

 Ενάντια στην κοστολόγηση της υγείας

Βιώνουμε μία βάρβαρη, αντικοινωνική επίθεση που στόχο έχει την υποβάθμιση της ζωής μας και της επιβίωσης μας. Παγιδευμένοι στο φαύλο κύκλο της μαύρης, κακοπληρωμένης, επισφαλούς εργασίας και της ανεργίας, βλέπουμε το κόστος ζωής μας συνεχώς να ανεβαίνει. Τα χαράτσια της ΔΕΗ, τα αυξημένα τιμολόγια σε ρεύμα, νερό, θέρμανση, οι αυξήσεις στη φορολογία και στα είδη πρώτης ανάγκης μας το επιβεβαιώνουν. Στο πλαίσιο της «οικονομικής εξυγίανσης», το κράτος χτυπάει βασικούς τομείς της καθημερινότητας και της αναπαραγωγής μας όπως η διατροφή, η εκπαίδευση και το σύστημα περίθαλψης. Γνωρίζουμε πως η αναδιάρθρωσή τους πρόκειται να περάσει σαν οδοστρωτήρας από πάνω μας αλλά δεν είμαστε διατεθειμένες να το υποστούμε.

Εξυγίανση της οικονομίας ή αλλιώς εξουδετέρωση του συστήματος υγείας

Η πραγματικότητα του ΕΣΥ ως οργανισμού παροχής υπηρεσιών υγείας οδεύει από το κακό στο χειρότερο: ό,τι είχε διασωθεί ως δημόσιος χαρακτήρας αναιρείται και εμπορευματοποιείται. Τα νοσοκομεία καλούνται να λειτουργήσουν με όρους επιχείρησης και υποχρηματοδοτούνται συστηματικά. Μείωση των κλινών, κατάργηση κλινικών, συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλείσιμο δομών. Στη Θεσσαλονίκη μόνο, απειλούνται με κλείσιμο-συγχώνευση σε πρώτη φάση, το Λοιμωδών, ο Άγιος Δημήτριος και το Παναγία…

Όσα νοσοκομεία παραμένουν σε λειτουργία αντιμετωπίζουν συνθήκες πρωτόγονες και εφιαλτικές για ασθενείς και προσωπικό. Αυτό μεταφράζεται σε βασικές ελλείψεις ιατρικών υλικών και φαρμάκων, λιγοστό προσωπικό που καλείται να βουλώνει τρύπες, εξαντλητικά ωράρια, επισφαλείς εφημερίες και απλήρωτη εργασία.

Για αυτού του είδους την υποβαθμισμένη φροντίδα καλούμαστε να χρεωνόμαστε τις εξετάσεις, να πληρώνουμε 5€ για εξέταστρα και να αποδεχτούμε τα ιδιωτικά ραντεβού στο δημόσιο χώρο του νοσοκομείου (απογευματινά ιατρεία με 60-70€) προωθώντας το διαχωρισμό των ασθενών σε προνομιούχους και μη. Κερασάκι στην τούρτα, το νοσοκομείο Παπαγεωργίου έρχεται να αναθέσει την υπηρεσία των τηλεφωνικών ραντεβού σε ιδιωτική εταιρία με χρέωση τουλάχιστον 2€/κλήση. Να μην ξεχνούμε πως σε μερικά νοσοκομεία εισπράττονται με υπερβάλλοντα ζήλο τα 5€ παράνομα, από χρόνιους πάσχοντες και για προληπτικό έλεγχο (βλ. Θεαγένειο) ή ακόμη και στην εφημερία.

Επιπλέον, ολοένα και περισσότερες εξετάσεις αλλά και βασικά φάρμακα δεν καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Ταυτόχρονα το κόστος των φαρμάκων αυξάνεται ενώ συχνά οι ασθενείς πρέπει να πληρώσουν από την τσέπη τους τη φαρμακευτική αγωγή λόγω ανεπάρκειας του ΕΟΠΠΥ.

Έτσι ενισχύονται και αναπαράγονται διακρίσεις και αποκλεισμοί. Οι ασθενείς χωρίζονται σε έχοντες και μη-έχοντες, δικαιούχους και μη. Αυτοί που έχουν ακόμα την οικονομική δυνατότητα θα απολαύσουν πληρέστερη ιατρική περίθαλψη ενώ μετανάστες, άποροι, άνεργοι, ανασφάλιστοι, συνταξιούχοι, ψυχικά πάσχοντες και τοξικοεξαρτημένοι καταδικάζονται σε πλημμελή ιατροφαρμακευτική κάλυψη ή πετιούνται εντελώς εκτός του συστήματος περίθαλψης.

 Να μην συναινέσουμε στην αλληλοεξόντωση που μας επιφυλάσσουν

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι το προϋπάρχον σύστημα υγείας ήταν φτιαγμένο στα μέτρα των κοινωνικών μας αναγκών. Ούτε ερχόμαστε πρώτη φορά αντιμέτωπες με την εμπορευματοποίηση της περίθαλψης: ήταν και είναι καθημερινή μας εμπειρία τα φακελάκια, τα πελατολόγια, η εκμετάλλευση νοσοκομειακών δομών ως παράρτημα ιδιωτικών ιατρείων και η εκδούλευση για τις φαρμακευτικές εταιρίες πάντοτε με το αζημίωτο, για διόλου ευκαταφρόνητη μερίδα γιατρών. Ούτε είναι πρωτόγνωροι για εμάς οι διαχωρισμοί, οι αποκλεισμοί, με λίγα λόγια η υγεία δύο ταχυτήτων. Όμως όλα αυτά, πλέον, παίρνουν τη μορφή χιονοστιβάδας.

Αντιστεκόμαστε στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση της υγείας και στην εξαθλίωση της παρεχόμενης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Δεν δεχόμαστε διαφορετική μεταχείριση ανάμεσα σε φτωχούς και πλούσιους, ξένους και έλληνες, δεν αναγνωρίζουμε διαχωρισμούς και περιορισμούς στην πρόσβαση μας στις δομές υγείας. Θέλουμε να καλύψουμε την απόσταση ανάμεσα σε γιατρούς και ασθενείς. Επιθυμούμε να χτίσουμε γέφυρες επικοινωνίας με όσους εξουθενώνονται στην επαφή τους με το σύστημα υγείας, είτε ως εργαζόμενοι είτε ως χρήστες υγείας.

 Η ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ

ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ, ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ

Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας

Πλατεία Αγίου Θεράποντα, κάθε Τετάρτη στις 7 μμ.

(σε περίπτωση βροχής, στο Κοινωνικό κέντρο Αγώνα, Σινιόσογλου 22)

www.toumba.espivblogs.net

ενημερωσεις

α)σχετικα με την επανασυνδεση που εγινε την ιδια μερα απο το Διονυση

β)σχετικα με τη συνελευση του συντονιστικου εναντια στην εμπορευματοποιηση της υγειας

γ)σχετικα με τις συλληψεις στο ορφανοτροφειο τη δευτερα

Θεματα

α)απολογιστικη συνελευση (αναβληθηκε και μετατεθηκε για την τεταρτη στις 19.00)

β)αν θα συνεχισουμε τις συνελευσεις εντος του καλοκαιριου(αποτελει κομματι της απολογιστικης συνελευσης)

γ)αν θα γραφει κειμενο αλληλεγγυης σχετικα με τα γεγονοτα της δευτερας στη θεσσαλονικη

αλλα και οσον αφορα την ταυτοποιηση ατομων σχετικα με τις συγκρουσεις στις 12/2

Τα θέματα που συζητήθηκαν στη συνέλευση:

1. Ενημέρωση για την παρέμβαση της ομάδας «Άσθμα» στο Μασούτη
2. Φεστιβάλ άμεσης δημοκρατίας
3. Επικείμενη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και Κ136
4. Διακοπή ρεύματος στο Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα
5. Απολογισμός εκδήλωσης 14/7 για τις αυξήσεις τιμολογίων ΔΕΗ
6. Μικροφωνική και πορεία 28/7 για την υπεράσπιση των καταλήψεων

1. Παρέμβαση της ομάδας «Άσθμα» στο Μασούτη

Ενημέρωση για την παρέμβαση που καλέστηκε από την ομάδα «Άσθμα» στο σουπερμάρκετ Μασούτης

2. Φεστιβάλ άμεσης δημοκρατίας

Ενημέρωση για την διοργάνωση φεστιβάλ άμεσης δημοκρατίας από Σεπτέμβριο στο χώρο του Α.Π.Θ. και για τις ανοιχτές συνελεύσεις που καλούνται για το λόγο αυτό. Δεν τέθηκε θέμα συμμετοχής μας καθώς δεν υπήρξε επίσημη πρόσκληση.

3. Επικείμενη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και Κ136

Ενημέρωση για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση της Ε.Υ.Α.Θ., η οποία φαίνεται να επιταχύνεται μετεκλογικά και για την επόμενη δράση της Κ136 με εκδήλωση ενημέρωσης και συναυλία στις 3 Ιουλίου στο χώρο του Νέου Δημαρχείου.

4. Διακοπή ρεύματος στο Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα

Την Τετάρτη 20/6 διακόπηκε η ηλεκτροδότηση στο Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα. Αποφασίστηκε να γίνει επανασύνδεση του ρεύματος και να γίνει παρέμβαση την Τρίτη 26/6 09:00 στη ΔΕΗ Παπαναστασίου. Θα βγει κείμενο το οποίο θα καλεί στην παρέμβαση το οποίο θα σταλεί επισήμως σε άλλες συνελεύσεις γειτονιάς καθώς και αφισάκι που θα κολληθεί στους δρόμους και σε πολυκατοικίες.

5. Απολογισμός εκδήλωσης 14/7 για τις αυξήσεις τιμολογίων ΔΕΗ

Συζήτηση και προβληματισμός για τη μικρή συμμετοχή που είχε η εκδήλωση της 14/7 για τις αυξήσεις τιμολογίων ΔΕΗ και το Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε.. Καθώς είναι κοινή πεποίθηση ότι βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο όσον αφορά τη λειτουργία της συνέλευσης και του Κ.Κ.Α. – ολοκληρώνεται ένας χρόνος λειτουργίας και εν όψει καλοκαιριού κρίθηκε αναγκαίο να καλεστεί απολογιστική συνέλευση – συζήτηση την Τετάρτη 27/6 19:00 στο Κ.Κ.Α.. Θεωρήθηκε σημαντική η συμμετοχή όλων όσων έχουν κατά καιρούς δραστηριοποιηθεί περισσότερο ή λιγότερο στα πλαίσια της συνέλευσης. Πιο συγκεκριμένα ακούστηκαν προβληματισμοί όσον αφορά τα εξής :

• Συνελεύσεις στην πλατεία του Αγίου Θεράποντα. Επιτυχείς? Συνεχίζουμε? Διακόπτουμε για καλοκαίρι?
• Λειτουργία Κ.Κ.Α.. Ενεργοποιούμε και ζωντανεύουμε το χώρο? Στήνουμε τις δομές που έχουμε αποφασίσει?
• Προτεραιότητες και δέσμευση. Ποια είναι η δράση μας από δω και μπρος? Με ποιους όρους και προϋποθέσεις συνεχίζουμε?
• Απεύθυνση στον κόσμο. Είναι επιτυχείς οι τρόποι απεύθυνσης μας προς τα έξω? Ενδιαφέρουν τα θέματα με τα οποία καταπιανόμαστε?

6. Μικροφωνική και πορεία 28/7 για την υπεράσπιση των καταλήψεων

Ενημέρωση για μικροφωνική και πορεία που καλείται από συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στη Σ.Θ.Ε. με αφορμή την αύξηση των επιθέσεων σε καταλήψεις. Τόπος και χρόνος  συνάντησης είναι η πλατεία του Αγίου Θεράποντα την Πέμπτη 28/6 στις 18:00.

Επόμενες Παρεμβάσεις – Συζητήσεις – Συνελεύσεις

Τρίτη 26/6 09:00 παρέμβαση στη ΔΕΗ Παπαναστασίου για τη διακοπή της ηλεκτροδότησης στο Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα

Τετάρτη 27/6 19:00 απολογιστική συνέλευση – συζήτηση για τον ένα χρόνο λειτουργίας του ΚΚΑ και της Ανοιχτής Συνέλευσης Αγώνα

Καθώς είναι κοινή πεποίθηση ότι βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο όσον αφορά τη λειτουργία της συνέλευσης και του Κ.Κ.Α. – ολοκληρώνεται ένας χρόνος λειτουργίας και εν όψει καλοκαιριού

Την Τετάρτη 27/6 19:00 θα γίνει στο Κ.Κ.Α. απολογιστική συνέλευση – συζήτηση για τον ένα χρόνο λειτουργίας του Κ.Κ.Α. και της Ανοιχτής Συνέλευσης Αγώνα

Κρίνεται σημαντική η συμμετοχή όλων όσων έχουν κατά καιρούς δραστηριοποιηθεί περισσότερο ή λιγότερο στα πλαίσια της συνέλευσης.

Πιο συγκεκριμένα θα συζητηθούν προβληματισμοί όσον αφορά τα εξής :

• Συνελεύσεις στην πλατεία του Αγίου Θεράποντα. Επιτυχείς? Συνεχίζουμε? Διακόπτουμε για καλοκαίρι?
• Λειτουργία Κ.Κ.Α.. Ενεργοποιούμε και ζωντανεύουμε το χώρο? Στήνουμε τις δομές που έχουμε αποφασίσει?
• Προτεραιότητες και δέσμευση. Ποια είναι η δράση μας από δω και μπρος? Με ποιους όρους και προυποθέσεις συνεχίζουμε?
• Απεύθυνση στον κόσμο. Είναι επιτυχείς οι τρόποι απεύθυνσης μας προς τα έξω? Ενδιαφέρουν τα θέματα με τα οποία καταπιανόμαστε?

και φυσικά όποιοι άλλοι προβληματισμοί, ιδέες, απόψεις προκύψουν κατά τη διάρκεια της συζήτησης.

Έχουν περάσει λίγες μόλις μέρες από την στιγμή που ο Φρανγκίσκος Π. χτυπήθηκε από ρεύμα στο Αιγάλεω της Αθήνας στην προσπάθειά του να επανασυνδέσει το ρεύμα. Το τραγικό αυτό γεγονός σηματοδοτεί την έναρξη μίας νέας περιόδου που τα πράγματα θα αγριέψουν ακόμα περισσότερο σε σχέση με την παροχή του ρεύματος. Το ζούμε ήδη καθημερινά μέσα από τις αυξήσεις των τιμολογίων, τους φόρους που εισάγονται στους λογαριασμούς του ρεύματος, τα κοψίματα, τις απειλές της ΔΕΗ ότι θα μας βάλει να πληρώνουμε εγγυήσεις, την αδιαλλαξία του κράτους, των εργολάβων, των διευθυντών της ΔΕΗ και των λοιπών παρατρεχάμενων. «Λες και τους ανήκουμε» θα μπορούσε να πει κανείς! Ιδιαίτερα για τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες (άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, ηλικιωμένοι, άτομα με ασθένειες) μιλάμε για ένα ζήτημα ζωής και θανάτου.

Τι γίνεται με το χαράτσι; Εδώ και ένα χρόνο πολλές συλλογικότητες και συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα αγωνιστήκαμε ενάντια στην επιβολή του Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε. μέσω των λογαριασμών της Δ.Ε.Η.  Πορείες, παρεμβάσεις, συνελεύσεις, συντονιστικά, καταλήψεις αλλά και δίκτυα τηλεφώνων και επανασυνδέσεις, κατάφεραν να συσπειρώσουν μεγάλο αριθμό κατοίκων στις γειτονιές μας και να υποχρεώσουν την κυβέρνηση να υποχωρήσει. Πριν λίγους μήνες μάθαμε ότι το xαράτσι μεταφέρθηκε πλέον στις  Δ.Ο.Υ. Χρειάζεται όμως να συζητήσουμε: είναι αυτή μια νίκη μας; Καταφέραμε να επηρεάσουμε, έστω και ελάχιστα, τις αποφάσεις που λαμβάνονται για εμάς;  Ή είναι άλλος ένας προγραμματισμένος ελιγμός ;

Τι γίνεται με τις αυξήσεις; Μετά από τις πρόσφατες αυξήσεις (της τάξης του 12%) μαθαίνουμε για νέα αύξηση την 1^η Ιουλίου κατά επιπλέον 5%! Γιατί συμβαίνουν αυτές οι αυξήσεις;  Πότε και με ποιό τρόπο θα σταματήσουν; Γίνονται για να καλύψουν τα χρέη της ΔΕΗ από την απόσυρση των ιδιωτικών εταιριών; Γίνονται για μην ενοχλήσουν την υποσχόμενη και επιδοτούμενη από την Ε.Ε. αγορά των ΑΠΕ (την οποία εμείς οι ίδιοι την επιδοτούμε μέσα από τον λογαριασμό μας); Γίνονται για να γεμίσουν τα ταμεία του κράτους και να αφαιρεθούν από εμάς όσα μας ανήκουν; Πρέπει να επωμισθούμε αυτό το βάρος;

Τι γίνεται με τους εργαζόμενους στην ΔΕΗ; Φαίνεται ότι και στις εργασιακές σχέσεις του ενεργειακού τομέα πολλά αλλάζουν προς το χειρότερο με: εφεδρείες, επικείμενες απολύσεις, καταργήσεις εργατικών δικαιωμάτων. Μήπως ήρθε επιτέλους ο καιρός να πάρουν οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ έμπρακτα μία θέση; Μπορούμε να αναζητήσουμε συνδέσεις που θα μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε από κοινού;

 ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥΜΠΑΣ

Kατεβάστε το κείμενο σε μορφή pdf κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο

anoixto kalesma deh 14 iouniou_TELIKO

Τα θέματα που συζητήθηκαν στη συνέλευση:

1. Εκδήλωση για τη ΔΕΗ και κείμενο καλέσματος
2. Παρέμβαση στο νοσοκομείο Αγ. Δημήτριος  (Άνω Πόλη)
3. Εκδήλωση για τον εθνικισμό
4. Πρόταση από Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Καλαμαριάς για παρέμβαση στην εφορία
5. Συζήτηση για το blog
6. Συζήτηση για τα φάρμακα
7. Πρακτικά ζητήματα για την επόμενη συνέλευση στον Αγ. Θεράποντα

1. Εκδήλωση για τη ΔΕΗ και κείμενο καλέσματος

Κρίθηκε αναγκαίο να γίνουν 2 διαφορετικές εκδηλώσεις, η μία για το ζήτημα της ΔΕΗ, και μία για το ευρύτερο ζήτημα της ενέργειας.
Η συζήτηση για τη ΔΕΗ θα γίνει στα πλαίσια της συνέλευσης την πέμπτη 14/6, στην πλατεία του Αγ. Θεράποντα, και θα μπει ως κέντρικό θέμα το ζήτημα των χαρατσιών
και των αυξημένων τιμολογίων. Προκειμένου να μαζευτεί κόσμος στη συζήτηση θα πρέπει να τρεχτεί αρκετά η προπαγάνδιση με αφίσες, μοιράσματα, πανό. Το κείμενο του καλέσματος θα σταλεί σε άλλες συνελεύσεις της Θεσσαλονίκης.
Αποφασίστηκε να μεταφραστούν τα κείμενα για τη ΔΕΗ σε 2 γλωσσες (Ρωσικα και Αλβανικά) αν είναι εφικτό για μοίρασμα.

 
2. Παρέμβαση στο νοσοκομείο Αγ. Δημήτριος  (Άνω Πόλη)

Ενημέρωση για την παρέμβαση στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος. Πρόταση για αντίστοιχη παρέμβαση στο Ιπποκράτειο, άνοιγμα ευρύτερου ζητήματος υγείας, φαρμάκων. Στην επόμενη συνέλευση θα έρθει κείμενο  προς συζήτηση πάνω στο θέμα.

3. Εκδήλωση για τον εθνικισμό

Συζητήθηκε αρκετά η πρόταση για την εκδήλωση περί εθνικισμού.Το θέμα έμεινε ανοιχτό και θα συνεχιστεί η συζήτηση την επόμενη βδομάδα.

4. Πρόταση από Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Καλαμαριάς για παρέμβαση στην εφορία

Δε στηρίζουμε ως συνέλευση. Υπήρξαν διαφωνίες σε σχέση με τις πρακτικές και το πολιτικό περιεχόμενο που μπαίνει από τη συνέλευση Καλαμαριάς, αλλά και αδυναμία συμμετοχής λόγω έλλειψης χρόνου και διαθεσιμότητας. Θα σταλεί απάντηση από το mail της συνέλευσης.  Άνοιγμα θέματος στη συνέλευση για μελλοντική δική μας παρέμβαση στην εφορία.

5. Συζήτηση για το blog

Δημιουργία ομάδας εργασίας για τη διαχείρηση του blog, ώστε να αναλαμβάνουν κυκλικά περισσότερα άτομα. Όποιος αναλαμβάνει κατα τη διάρκεια
της συνέλευσης τα πρακτικά τα στέλνει στη λίστα την επόμενη μέρα, γίνονται τυχόν διορθώσεις- συμπληρώσεις και μέσα σε δύο μέρες ο διαχειρηστής τα αναρτά στο blog. Υπό συζήτηση το κομμάτι των πρακτικών που θα ανεβαίνει.

6. Συζήτηση για τα φάρμακα

Δε συζητήθηκε εκτενώς αλλά κρίνεται σημαντικό για επόμενη συνέλευση

7. Επόμενη συνέλευση στον Αγ. Θεράποντα.

Ραντεβού 6.30 στο ΚΚΑ για να μεταφέρουμε οτι χρειάζεται.

Παρεμβάσεις

Την Παρασκεύη 1/6 παρέμβαση στη ΔΕΗ Παπαναστασίου, 11.00
καθ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας μοίρασμα στις λαικές

Festival Communismos 2.0, Κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ
Παρασκευή 25/05/2012
Θεματική: αγώνες των συνελεύσεων γειτονιάς
Εισήγηση Ανοιχτής Συνέλευσης Αγώνα Κατοίκων Τούμπας

Α) Χρονολόγιο – Ιστορικό
Η Ανοιχτή συνέλευση αγώνα κατοίκων Τούμπας μετράει περίπου 11 μήνες ζωής. Αναζητώντας έμπρακτους τρόπους αντιμετώπισης των κοινών μας προβλημάτων, σε επίπεδο γειτονιάς, μια πρωτοβουλία ατόμων από την κατάληψη Υφανέτ ,καλεί αρχικά σε ανοιχτές συζητήσεις, με κεντρικό σύνθημα «γιατί το χειμώνα που έρχεται δεν τη βγάζουμε», με θεματολογία γύρω από την ενέργεια, το νερό, τα ενοίκια και το πώς μπορούν να δημιουργηθούν τοπικά δίκτυα αλληλεγγύης. Οι συνελεύσεις αυτές συνεχίζονται και μέσα στο καλοκαίρι, σταματάνε για κάποιες μέρες τον Αύγουστο και συνεχίζονται ξανά δυναμικά γύρω στις 25 Αυγούστου, όπου σιγά σιγά από εκεί και πέρα, με εβδομαδιαία συνέπεια στη μέρα και την ώρα αρχίζουν να παίρνουν άλλη μορφή. Κάποιος κόσμος αρχίζει να έρχεται πιο σταθερά και η συνέλευση παίρνει πλέον μέσω κοινής απόφασης το σημερινό της όνομα, με κεντρικό σλόγκαν «κανένας και καμία, μόνος και μόνη απέναντι στην κρίση –δημιουργούμε δομές αντίστασης και αλληλεγγύης». Τα νέα άτομα που ήρθαν και παρέμειναν στις συνελεύσεις, είτε ανταποκρίθηκαν σε καλέσματα από αφίσες, είτε πλησίασαν επηρεασμένοι από την γενικότερη κουλτούρα που είχε διαμορφωθεί εκείνη την περίοδο με τους αγανακτισμένους και το λεγόμενο «κίνημα των πλατειών». Κάποιοι είχαν μικρή ή μακρόχρονη εμπειρία συμμετοχής σε κοινωνικούς αγώνες, ενώ για άλλους αυτή η συνέλευση ήταν η πρώτη επαφή. Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς γίνεται παρέμβαση με κείμενα και αφίσες στα σχολεία της περιοχής, σχετικά με την καθυστέρηση τύπωσης και διανομής βιβλίων και την αντικατάσταση τους με φωτοτυπίες και dvd.

Παράλληλα ανακοινώνεται το ειδικό τέλος ακινήτων (Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε) μέσω των τιμολογίων της ΔΕΗ, και η επικειμένη διακοπή του ρεύματος σε όποιον δεν ήταν συνεπής στον εκβιασμό που έθετε το κράτος. Τέλη Σεπτέμβρη καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση στην πλατεία της Αγ. Βαρβάρας στην Τούμπα, με παρουσία δικηγόρου και νομική ενημέρωσης επί του θέματος. Η συνέλευση πραγματοποιείται με μεγάλη συμμετοχή, 200 περίπου ατόμων και θέτονται πολλές προτάσεις κινητοποίησης, όπως συλλογή υπογραφών, κάλεσμα συνελεύσεων πολυκατοικίας, επαφή με του εργαζομένους στη ΔΕΗ, επίσκεψη στις εργολαβίες, κλείδωμα ρολογιών ανά πολυκατοικία, εβδομαδιαία παρέμβαση στο κατάστημα της τοπικής ΔΕΗ κλπ. Από τότε ο πήχης μπαίνει ακόμα πιο ψηλά καθώς αρχίζει να συζητιέται σοβαρά και η ενδεχόμενη κατάληψη στο κτήριο της ΔΕΗ.

Ταυτόχρονα, με συνεχείς ενημερώσεις, με κείμενα και αφίσες, με παρεμβάσεις στις λαϊκές της Τούμπας, σε καταστήματα, στον ΟΑΕΔ, καλούμε τον κόσμο να μην δεχτεί να πληρώσει το χαράτσι και να συμμετέχει στις ανοιχτές συνελεύσεις, στις δράσεις μας και στην εβδομαδιαία παρέμβαση στη ΔΕΗ.

Την ίδια περίοδο αρχίζει να μας απασχολεί πλέον και το θέμα της στέγασης. Αποφασίσαμε να καταλάβουμε ένα κτίριο που βρίσκονταν κοντά στη πλατεία που συναντιόμασταν τον προηγούμενο καιρό. Γίνεται η κατάληψη, διαμορφώνεται και επισκευάζεται κάπως ο χώρος και ονομάζεται «Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα».

Η περίοδος που μπήκαμε στο πρώην νεανικό σταυροδρόμι συμπίπτει και με το πικ του θέματος του χαρατσιού. Στις 16 Νοεμβρίου πραγματοποιείται από κοινού με την Πρωτοβουλία Κατοίκων Τούμπας δυναμική πορεία γειτονίας, με συμμετοχή περίπου 300 ατόμων. Λίγο αργότερα στο Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα γίνονται δύο μεγάλες ανοιχτές συνελεύσεις με 50 και 100 άτομα αντίστοιχα, όπου με ανοιχτές συλλογικές διαδικασίες αποφασίζεται η κατάληψη στο κατάστημα της ΔΕΗ Παπαναστασίου. Στις 28/11, πραγματοποιούμε την κατάληψη που κράτησε δυο μέρες. Από την κατάληψη στο κτίριο της ΔΕΗ και μετά συνεχίσαμε και συνεχίζουμε να τρέχουμε το θέμα του χαρατσιού με πιο αραιούς ρυθμούς, δημιουργήσαμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης τηλεφώνων σε περιπτώσεις διακοπής ρεύματος, συμμετείχαμε στη γενική απεργία και στις πορείες στις 10,11,12 Φεβρουαρίου, κάναμε εκδηλώσεις αλληλεγγύης για την απεργία των Χαλυβουργών, για τους μετανάστες, για τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική, έγινε παρουσίαση του βιβλίου Οριζοντιότες- φωνές λαϊκής εξουσίας στην Αργεντινή, καλέσαμε για άνοιγμα του χώρου ΚΚΑ, κάναμε συλλογικές κουζίνες, καφενεία, συναυλίες, βραδιές για παιδιά.

Β) Κριτική Αποτίμηση
• Κατάληψη στο νεανικό σταυροδρόμι
Η ανάγκη για στέγαση μας συζητήθηκε σε αρκετές συνελεύσεις καθώς πλησίαζε ο χειμώνας. Αποφασίστηκε να γίνει κατάληψη του κτιρίου τον Οκτώβρη του 2011. Η επιλογή για κατάληψη χώρου είχε να κάνει με διάφορους λόγους, όπως με τη συγκυρία. Ότι δηλαδή πολύ κοντά στο χώρο της πλατείας του Αγίου Θεράποντα που κάναμε μέχρι τότε τις συνελεύσεις υπήρχε αυτό το εγκαταλειμμένο κτίριο. Με το γεγονός ότι ψάχναμε ένα χώρο για να στεγαστούν στο μέλλον δομές αυτό-οργάνωσης που σκεφτόμασταν να φτιάξουμε και το συγκεκριμένο κτίριο πληρούσε – πληροί τις προϋποθέσεις. Με το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος χώρος προσφερόταν και ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς καθώς ανήκει σε μια ΜΚΟ στήριξης του Ελληνικού Πανεπιστημίου που είναι εξαφανισμένη τα τελευταία χρόνια, καθώς και με το συμβολισμό και την ιστορία του κτιρίου που για αρκετά χρόνια στη δεκαετία του 1980 αποτελούσε σημείο αναφοράς για την περιοχή, ως ημερήσιο κέντρο νεότητας. Επιπλέον η ευρύτερη ιδέα ήταν να σπάσουμε τη λογική του αντιτίμου προκειμένου να στεγαστούμε, για αυτό και σε προηγούμενες ιδέες για στέγαση, όπως π.χ. το πολιτιστικό κέντρο Τούμπας, κάναμε αίτηση για ελεύθερη παραχώρηση του χώρου από το δήμο, προκειμένου αυτό να είναι διαθέσιμο χωρίς το αντίτιμο των 100 ευρώ, όχι μόνο στις συλλογικότητες αλλά και σε όλους τους κατοίκους της Τούμπας.
• Κατάληψη ΔΕΗ
Η κεντρική μας δράση έτσι όπως μορφοποιήθηκε μέσα από τις συνελεύσεις του φθινοπώρου ήταν η οργάνωση της άρνησης πληρωμής του τέλους ακινήτων. Μετά από ένα δίμηνο εβδομαδιαίων παρεμβάσεων στη ΔΕΗ Παπαναστασίου και ύστερα από την κατάληψη του κτιρίου για στέγαση της συνέλευσης, συζητήθηκε έντονα η προοπτική μιας κατάληψης στο κτίριο της τοπικής ΔΕΗ που είναι και η πιο μεγάλη της Θεσσαλονίκης. Τότε κρίναμε ότι είχε αρχίσει να ωριμάζει πια η πρόταση για πέρασμα σε πιο δυναμικές μορφές αντίδρασης – αντίστασης με τη μορφή κατάληψης το κτίριο της ΔΕΗ της Παπαναστασίου. Μετά από κινήσεις όπως επικοινωνία με συνελεύσεις γειτονιάς, παρεμβάσεις σε λαϊκές, πορεία γειτονιάς, αφισοκολλήσεις και δύο απανωτά καλέσματα για συντονισμό δράσεων στο στέκι μας, ανταποκρίθηκαν τόσο και άλλες συνελεύσεις όσο και κόσμος από τη γειτονιά. Μέσα από ανοιχτές διαδικασίες, αποφασίστηκε η κατάληψη ως αναμενόμενη κινηματική και όχι θεσμική παρέμβαση την ώρα της κορύφωσης του αγώνα. Τη θέση αυτή υποστήριξε και ο κόσμος της γειτονιάς. Ωστόσο, όταν προχωρήσαμε στην κατάληψη, συμμετείχε πολύ μικρότερος αριθμός από τους παρευρισκομένους στις συνελεύσεις, οι οποίοι παρ’ όλα αυτά είχαν συναποφασίσει την κατάληψη.

Όταν έγινε η κατάληψη ήμασταν περίπου 50 άτομα. Στη διάρκεια του πρώτου πρωινού της κατάληψης έγινε συνέλευση με αντιπροσωπεία των εργαζομένων όπου συζητήθηκε η θέση, η στήριξη και η συμμετοχή τους στην κατάληψη αλλά και στο θέμα του χαρατσιού γενικότερα. Η κατάληψη προπαγανδίστηκε δυναμικά με την έναρξή της με αφισοκολλήσεις, μοίρασμα κειμένου, μικροφωνική παρέμβαση σε λαϊκή, όπου καλούσαμε τον κόσμο να συμμετέχει στις συνελεύσεις της κατάληψης και γενικότερα στη στήριξη της. Αυτή ήταν και η μόνη προπαγάνδιση της κατάληψης, καθώς έπεσε ασφυκτικό εμπάργκο από όλα τα media, τόσο τα καθεστωτικά που δεν αναμετέδωσαν καν την είδηση, όσο και κάποια εναλλακτικά – κινηματικά, τα οποία περιορίστηκαν σε απλό ειδησεογραφικό σχολιασμό και όχι σε πολιτική στήριξη.

Το απόγευμα καλέστηκε ανοιχτή συνέλευση στο κατειλημμένο κτίριο, οπού η συμμετοχή του κόσμου της γειτονιάς ήταν μικρή, ενώ η γενικότερη συμμετοχή έφτασε τα 100 με 150 άτομα. Οι εργαζόμενοι δεν πλαισίωσαν την προγραμματισμένη απογευματινή συνέλευση, ενώ λίγοι μόνο συμμετείχαν ατομικά και μεμονωμένα. Παρ’ όλα αυτά αποφασίστηκε να συνεχιστεί και για δεύτερη μέρα η κατάληψη. Στην επίσης προγραμματισμένη απογευματινή συνέλευση της δεύτερης μέρας που είχε μικρότερη συμμετοχή και από τον κόσμο που στήριξε την πρώτη μέρα, αποφασίστηκε η λήξη της, μιας και η γειτονιά εξακολουθούσε να μη στηρίζει το δυναμικό αυτό εγχείρημα. Εμείς ωστόσο, θεωρούμε την κίνηση μας για κατάληψη δημόσιου κτιρίου ως ποιοτικό άλμα και ταυτόχρονα ειδοποιό μας διαφορά από άλλες συνελεύσεις γειτονιάς – συλλογικότητες σε κινηματικό επίπεδο.

Σε ό,τι αφορά τη μη συμμετοχή του κόσμου της γειτονιάς, η πολιτική μας αποτίμηση έγκειται στο γεγονός ότι είναι πολύ βαθιά ριζωμένη η λογική της ανάθεσης – αντιπροσώπευσης ακόμα και στους αγώνες. Όσον αφορά τις συνελεύσεις – συλλογικότητες που δε συμμετείχαν ούτε στήριξαν το εγχείρημα, θεωρούμε ότι είναι αποτέλεσμα διαφορετικής πολιτικής τοποθέτησης απέναντι στην πρόταση τη ρήξης ή μη και των δυναμικών παρεμβάσεων στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Παρόλα αυτά είναι σεβαστό για μας το γεγονός ότι υπήρξε συμμετοχή και ζύμωση των απόψεών τους, από συλλογικότητες που δεν συμφωνούσαν με το εγχείρημα αλλά ήρθαν στις συνελεύσεις της κατάληψης και τοποθετήθηκαν σχετικά με την αντίθεσή τους.

• Πλαισίωση συνέλευσης – δράσεων
Συνολικά, τόσο η κατάληψη της ΔΕΗ ως κορύφωση αγώνα απέναντι στο χαράτσι όσο και οι επόμενες δράσεις και διαδικασίες της συνέλευσης μας δεν πλαισιώθηκαν από τη γειτονιά στο βαθμό που προσδοκούσαμε. Για κάποιο διάστημα μέχρι την κατάληψη της ΔΕΗ υπήρξε μεγάλη εισροή κόσμου στα καλέσματά μας, αλλά μικρή πλαισίωση και ανατροφοδότηση όταν περνούσαμε στη δράση. Πρόκειται για πολιτικό κενό; Κατά την πολιτική μας αποτίμηση φαίνεται πως ο κόσμος δεν έχει ξεφύγει από τη λογική της διαμεσολάβησης, αλλά και από το φόβο της δυναμικής αντίδρασης.. Φάνηκε κι από τις εκδηλώσεις που έγιναν για τη ΔΕΗ και το χαράτσι πως ο κόσμος ενδιαφερόταν πρωτίστως για νομική λύση του προβλήματος και όχι για συλλογικές διαδικασίες αγώνα.. Τα ερωτήματα που μας απασχολούν εδώ είναι:

• Πρέπει να θιχτούν περισσότερα κοινωνικά θέματα ώστε το εύρος του κόσμου στον οποίο απευθύνονται να είναι μεγαλύτερο και η πλαισίωση μεγαλύτερη και πιο διαρκής;

• Πως αποφεύγεται η λογική της απλής διεκπεραίωσης και εγκαθίσταται μια αμφίδρομη σχέση εκπλήρωσης αιτήματος και κοινού αγώνα;

• Ποιες άλλες μεθόδους προπαγάνδισης να ακολουθήσουμε για να έχουμε τα αποτελέσματα που επιθυμούμε, πέρα από τις πεπατημένες όπως κείμενα, αφίσες, πανό, στράτσα, μικροφωνικές, πορείες, παρεμβάσεις σε λαϊκές και σε δημόσια κτίρια;

Μια πρώτη απάντηση είναι ότι για να αποφύγουμε την ανάθεση πρέπει να αφουγκραστούμε καλύτερα τη συγκυρία. Προς το παρόν φαίνεται πως στον κόσμο αρκεί η κατά περίπτωση διεκπεραίωση μιας ανάγκης. Ίσως αν σπάσει ο φόβος της αντίδρασης και έκθεσης σε αγώνα που το πολιτικό σύστημα επιβάλλει, να μπει ο κόσμος στη λογική να αγωνιστεί.

• Δομές – δραστηριότητες
Κατά καιρούς έχουν πέσει διάφορες ιδέες για στέγαση δομών αυτό – οργάνωσης και αντίστασης, όπως κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό φροντιστήριο, δανειστική βιβλιοθήκη, ανταλλακτικό – χαριστικό παζάρι, παιδότοπος κ.α. Παρόλα αυτά στο κομμάτι αυτό μείναμε πολύ πίσω και οι λόγοι έχουν να κάνουν με το πολιτικό πρόβλημα της συνέλευσης να βάλει προτεραιότητες και να ισοσταθμίσει ανάμεσα σε εξωτερικές και εσωτερικές δράσεις, αλλά και με την απουσία δέσμευσης και διαθεσιμότητας, αφού μετά την κατάληψη της ΔΕΗ μείναμε λιγότερα άτομα που συμμετέχουμε τακτικά, και σίγουρα όχι αρκετά για να τρέξουμε δράσεις μέσα και έξω από το χώρο ταυτόχρονα. Σε αυτό το σημείο λειτούργησε ως τροχοπέδη και η πολιτική – ιδεολογική ανομοιογένεια της συνέλευσης μας, καθώς δεν νοηματοδοτούνταν με τον ίδιο τρόπο σε όλους το τι σημαίνει δομή, πως στήνεται, τι απαιτείται για να χτιστεί. Από κει και πέρα όμως και ανεξάρτητα από την ταυτολογική καθαρότητα ή τα χαρακτηριστικά μιας ‘σφιχτής πολιτικής ομάδας’, αντιμετωπίσαμε το ζήτημα του πως χτίζει κανείς μια δομή. Στην αρχή ακολουθήσαμε την οδό του καλέσματος και ανοίγματος στη γειτονιά προκειμένου να συμμετέχει σε συζητήσεις για το τι μπορούμε να φτιάξουμε, τι ανάγκες υπάρχουν και πώς να συνδυαστούμε για να συνδιαμορφώσουμε και να χτίσουμε κάτι από κοινού με τον κόσμο της γειτονιάς, έτσι ώστε ο χώρος να γίνει οικείος όχι μόνο σε μας που ξεκινήσαμε την κατάληψη, αλλά και στα καινούρια μέλη που περιμέναμε και επιθυμούσαμε να έρθουν. Στο σημείο αυτό μας απασχόλησε και το εξής ερώτημα, κατά πόσο τα άτομα που θα έρχονταν να στήσουν μια δομή στο χώρο θα έπρεπε να συμμετέχουν ή όχι στη διαχειριστική – πολιτική συνέλευση του χώρου τις Πέμπτες. Επιλέχθηκε να μην είναι απαραίτητη η συμμετοχή, αρκεί να πληρούνται οι προϋποθέσεις για φιλοξενία δραστηριοτήτων στο χώρο, όπως περιγράφονται στο κείμενο καλωσορίσματος της συνέλευσης. Στο χώρο είναι ευπρόσδεκτες και δράσεις πολιτισμικής, καλλιτεχνικής δημιουργίας / ψυχαγωγίας, έξω από τις λογικές του κέρδους και της κατανάλωσης Στο χώρο δεν είναι ευπρόσδεκτες δράσεις που προάγουν εθνικιστικές, ρατσιστικές, σεξιστικές ομοφοβικές αντιλήψεις, εμπορευματικές-κερδοσκοπικές δραστηριότητες, διαθέσεις προσωπικής προβολής και χειραγώγησης, κομματικής ή θρησκευτικής προπαγάνδας και επιδιώξεις πολιτικών αξιωμάτων.

Σε διάφορα καλέσματα ανοίγματος που κάναμε, η συμμετοχή ήταν από πολύ μικρή έως μηδενική, γεγονός που μας έκανε να στραφούμε προς άλλο τρόπο οργάνωσης δομών. Να ξεκινήσουμε δηλαδή να στήνουμε πράγματα με βάση το τι ενδιέφερε και αποτελούσε προτεραιότητα για τον καθένα/καθεμιά από εμάς, αφού οι προηγούμενες προσπάθειες δεν πλαισιώθηκαν από τη γειτονιά.

Σε αυτό το σημείο, ενώ έγιναν ομάδες εργασίας για βιβλιοθήκη, χώρο δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, στούντιο μουσικής και καφενείο, δεν προχώρησαν καθώς εμφανίστηκε και πάλι το βασικό δομικό πρόβλημα της συνέλευσης μας, αυτό της διαθεσιμότητας και δέσμευσης στο χτίσιμο δομών και οργάνωσης δράσεων.

Αναπόσπαστο κομμάτι του προβληματισμού μας που έχει απασχολήσει αρκετές φορές τη συνέλευση είναι το πως θα γίνει η σύνδεση των αγώνων στο δρόμο και των εξωτερικών δράσεων με τις εσωτερικές δομές της συνέλευσης, όταν φτιαχτούν, ακόμα και αν έρθει κόσμος να τις πλαισιώσει. Και αυτό είναι ένα σημαντικό ερώτημα που πρέπει να προετοιμαστεί και να απαντηθεί, δεδομένου ότι επιθυμία μας δεν είναι να στήσουμε δομές που θα καλύπτουν απλά ανάγκες των κατοίκων της γειτονιάς και να επιδοθούμε σε φιλανθρωπικές απλά δράσεις, όπου οι κάτοικοι θα έρχονται να χρησιμοποιούν τις δομές και θα φεύγουν. Αντίθετα, επιθυμία μας είναι να στήσουμε αυτό που είχαμε προτείνει στην αρχή, ένα Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα, όπου θα προετοιμάζονται και θα κοινωνικοποιούνται μέσα από οριζόντιες και αντί – ιεραρχικές διαδικασίες, αγώνες αντίστασης και όχι απλά ανυπακοής και θα δημιουργούνται μικροί κομμουνισμοί – κομμουνισμοί γειτονιάς.

• Πολιτική ατζέντα – συνεργασίες
Πέρα από τα κεντρικά θέματα που προαναφέρθηκαν, όπως το χαράτσι, έχουμε ασχοληθεί και με θέματα ευρύτερου πολιτικού ενδιαφέροντος, όπως το μεταναστευτικό, τον εθνικισμό, την απεργία των Χαλυβουργών, τα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής, την αλληλεγγύη στους συλληφθέντες στις 12 Φλεβάρη. Όπως προκύπτει, η θεματολογία που επιλέγεται δε στηρίζεται πάντα στις άμεσες ανάγκες της γειτονιάς. Αυτό είναι από τη μια θετικό, από την άλλη δημιουργεί ένα προβληματισμό ως προς το πώς θα αφουγκραστούμε καλύτερα τη συγκυρία για να γίνουμε ένα τοπικό Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα και πόλος ζύμωσης για τη γειτονιά. Βέβαια αυτή η αδυναμία μας είναι συνδεδεμένη και με την αποτυχία μας να χτίσουμε σταθερές δομές αντίστασης και αλληλεγγύης που να λειτουργούν ως τέτοιος πόλος.

Ως προς τη συνεργασία με άλλες συλλογικότητες, έχουμε συντονιστεί περιστασιακά με άλλες συνελεύσεις, όπως την Πρωτοβουλία κατοίκων Τούμπας, για τοπικές δράσεις (πορείες, κοινές συνελεύσεις για το χαράτσι και παρεμβάσεις στη ΔΕΗ). Στην κατάληψη της ΔΕΗ συνεργαστήκαμε και με άλλες συνελεύσεις όπως τη συνέλευση της Άνω Πόλης, Καλαμαριάς, Αγανακτισμένους Τούμπας – Χαριλάου. Ενημερωνόμαστε τακτικά για θέματα των παραπάνω συνελεύσεων και συμμετέχουμε συλλογικά στο Συντονιστικό ενάντια στα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής. Συχνά κοινοποιούμε τις δράσεις μας και καλούμε συλλογικότητες να συμμετέχουν σε αυτές. Ωστόσο δεν έχουμε κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να δικτυωθούμε με συλλογικότητες που ασχολούνται με διαφορετικά θέματα από τα κεντρικά δικά μας, ενώ δε συμμετέχουμε συλλογικά αλλά μεμονωμένα, στο συντονιστικό συνελεύσεων της πόλης.

• Εν κατακλείδι
Θεωρούμε ότι οι δράσεις που έχουμε μέχρι τώρα αναλάβει, έπαιξαν κάποιο ρόλο στην προσπάθειά μας να αντιτεθούμε στην κυρίαρχη λογική της ανάθεσης και του ετεροκαθορισμού. Στα συν μας είναι το γεγονός ότι έχουμε δημιουργήσει ένα σταθερό, ανοιχτό πυρήνα ανθρώπων που συναντιέται με συνέπεια και συνέχεια στην πλατεία του Αγ. Θεράποντα και έχουμε μάθει να συζητάμε, να αποφασίζουμε, να συνδιαμορφώνουμε και να δρούμε αντι – ιεραρχικά. Οι δράσεις μας αποτελούν ένα καλό παράδειγμα του πως ετερόκλητοι άνθρωποι και όχι απαραίτητα ομοϊδεάτες, μπορούν να βρεθούν στο δρόμο και να επεκτείνουν τα όρια της αστικής παραβατικότητας πέρα από την απλή ανυπακοή. Ελπίζουμε πως η προεργασία που έγινε για τη συμμετοχή μας σε αυτό το φεστιβάλ, το οποίο είναι και το πρώτο στο οποίο συμμετέχουμε συλλογικά, να ανοίξει μεταξύ μας ένα κύκλο συζητήσεων αυτοκριτικής και επαναπροσδιορισμού των στόχων και των μεθόδων λειτουργίας μας. Ως εκ τούτου θεωρούμε εκ των προτέρων ότι θα βγούμε καλύτεροι μέσα από αυτό.

Σε μια εποχή που ο φασισμός ξανάρχεται δυναμικά στο προσκήνιο, οι αποδιοπομπαίοι τράγοι είναι για μια ακόμη φορά οι μετανάστες. Η προεκλογική καραμέλα περί ασφάλειας, στόχο έχει να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα και να συνδέσει την υποβάθμιση των ζωών μας με εκείνους που δεν έχουν καμιά ευθύνη γι αυτό, τους μετανάστες.

Υγειονομική βόμβα, εγκληματικότητα, ανεργία, άνθρωποι λαθραίοι, είναι μια σειρά από φασιστικά επιχειρήματα που περιφράσσουν τις ελευθερίες όλων των ανθρώπων, μεταναστών και ντόπιων. Για τους πρώτους έχουν σχεδιάσει τον εγκλεισμό στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για τους δεύτερους έχουν σχεδιάσει την περίφραξη των συνειδήσεων.

Ιστορικά, κάθε φορά που μια κοινωνία περνούσε κρίση, στρεφόταν στον εκφασισμό του εσωτερικού της. Έτσι δημιουργήθηκαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης Εβραίων στη ναζιστική Γερμανία. Τα σημερινά στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών που υπάρχουν ήδη, αλλά και αυτά που θέλει να φτιάξει το κράτος με τη συναίνεση ή τη μη αντίδραση όλων των κομμάτων δεν απέχουν πολύ από αυτά των Χίτλερ – Γκέμπελς.

Η δικαιολογία ότι εκεί οι μετανάστες θα έχουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης είναι ψευδής από κάθε άποψη γιατί:

• Ποτέ κανένας αντίστοιχος χώρος δε χρησιμοποιήθηκε για να περιθάλψει άτομα, αλλά για να τα οδηγήσει στην περαιτέρω εξαθλίωση και εξουδετέρωση
• Η λογική τους είναι να κρατήσουν τους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο μακριά από το ‘’πολιτισμένο’’ κέντρο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, φτιάχνοντας γκρίζες ζώνες- αποθήκες
• Καμία κοινωνία δε μπορεί να ευημερήσει με φυλακές και ζώνες διαχωρισμού

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες κρίσης βρίσκουν πάτημα και ενδυναμώνονται φασιστικές ομάδες όπως η Χρυσή Αυγή. Η λογική της ‘καθαρής φυλής’ όχι μόνο είναι ξεπερασμένη αλλά και επικίνδυνη.  Γιατί γι αυτούς πάντα θα υπάρχει κάποιος επικίνδυνος εχθρός προς εξουδετέρωση, πάντα θα πρέπει να γίνεται εκκαθάριση.

Εμείς ως Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας στεκόμαστε ενάντια σε τέτοιες φασιστικές λογικές που διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε ανώτερους και κατώτερους και θεωρούν το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια δικαίωμα των λίγων και εκλεκτών.

Θεωρούμε ότι με τους μετανάστες έχουμε κοινά προβλήματα. Ζούμε όλοι στο περιθώριο που μας ωθούν οι πολιτικές του κράτους και της εργοδοσίας, γινόμαστε αόρατοι. Ζούμε χωρίς χαρτιά, χωρίς δουλειά, μέσα στην ίδια απόγνωση και όλοι δεχόμαστε καταστολή και διώξεις.

Σήμερα είναι οι μετανάστες αυτοί που οδηγούνται σε μαζικά φυλακές, αλλά αύριο μπορεί να είναι ο καθένας από εμάς που σηκώνει και θα συνεχίσει να σηκώνει το ανάστημά του απέναντι στην τρομοκρατία που ασκούν κράτος, εργοδοσία, φασίστες. Με τους μετανάστες μπορούμε μόνο να συμπορευτούμε, να κάνουμε κοινούς αγώνες για να φτιάξουμε ένα κόσμο που δεν θα αποκλείει κανέναν. Με τους μετανάστες μπορούμε μόνο να είμαστε αλληλέγγυοι, όχι απέναντί τους.

• Το Σάββατο σας καλούμε στο Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα, σε εκδήλωση με θέμα την αλληλεγγύη στους μετανάστες

Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας,

Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα (πρώην νεανικό σταυροδρόμι), Σινιόσογλου 22, Κάτω Τούμπα

http://toumpa.espivblogs.net/

Στις 21 απριλίου πραγματοποιήθηκε από την ανοιχτή συνέλευση αγώνα κατοίκων Τούμπας μικροφωνική αλληλεγγύης στην πλατεία αγ. θεράποντα για τους 4 προφυλακισμένους διαδηλωτές της 12/02

Εδώ και 3 χρόνια ζούμε μια ραγδαία υποτίμηση των ζωών μας. Από την μείωση των μισθών και των συντάξεων έως την επίθεση στις λεγόμενες παροχές του «κράτους πρόνοιας» οι επιπτώσεις στην καθημερινότητά και στις ανάγκες μας είναι κάτι παραπάνω από ραγδαίες. Καλούμαστε, εμείς, να αντιμετωπίσουμε ένα κόστος που αφορά τα αφεντικά και όλο το πολιτικό τους επιτελείο.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη αντιστάσεις γεννήθηκαν, μάχες δόθηκαν και συνεχίζουν να δίνονται. Χιλιάδες ανθρώπων, κουβαλώντας όλο τον παλιό κόσμο αντιλήψεων μαζί τους αλλά και προσπαθώντας να τον ξεπεράσουν, βρέθηκαν αγωνιζόμενοι στους δρόμους. Πολλές φορές η εναντίωση στα μέτρα λιτότητας και στην υποτίμηση μας πήρε χαρακτηριστικά ρήξης με το πολιτικό σύστημα και τις μορφές διαμεσολάβησής του: κόμματα, μέσα μαζικής ενημέρωσης, συνδικαλιστικές ηγεσίες. Θα μπορούσε να πει κανείς πως το κίνημα των πλατειών του περσινού Μάη-Ιούνη ήταν μια αυθόρμητη έκρηξη αυτής της οργής η οποία προσπάθησε, όμως δεν μπόρεσε, να απαγκιστρωθεί από «παραδοσιακές» λογικές αντίστασης. Οι συνελεύσεις στις πλατείες υπήρξαν ένα παράδειγμα του πώς διαφορετικοί άνθρωποι μπορούν να συγκροτήσουν ένα πεδίο πάνω στο οποίο θα αγωνιστούν. Αυτό το παράδειγμα, αν και οι κεντρικές πολιτικές μάχες έπαψαν να αποφασίζονται από το «κίνημα των αγανακτισμένων», έχει εξαπλωθεί σε πλατείες και γειτονίες πολλών πόλεων της ελλάδας και συνεχίζει να αποτελεί ένα τρόπο συλλογικοποίησης σε τοπικό επίπεδο των ανθρώπων που θέλουν να αγωνιστούν.

Ως τέτοια διαδικασία συνάντησης και αγώνα, η Ανοιχτή συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας, μέσα από πολύμηνη δράση στην περιοχή της πλατείας Αγ. Θεράποντα αποφάσισε να καλέσει συγκέντρωση στη γειτονιάς μας, στις 12 Φλεβάρη, ημέρα όπου ψηφίζονταν το Μνημόνιο 2.

Την ίδια μέρα σε όλη τη χώρα πραγματοποιήθηκαν μαχητικές διαδηλώσεις. Ειδικά στην Αθήνα οι δρόμοι στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου, από το Σύνταγμα και την Ομόνοια μέχρι το Μοναστηράκι και το Ζάππειο, πλημμύρισαν από πλήθη διαδηλωτών που στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν το κοινοβούλιο βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις αστυνομικές δυνάμεις. Μία μεγάλη μερίδα του κόσμου προσπαθούσε μαχητικά να προσεγγίσει τη βουλή και δέχονταν τα δακρυγόνα της αστυνομίας, ενώ βίαιες συγκρούσεις ξέσπασαν περιμετρικά του πλήθους όπου η αστυνομία επιτίθονταν σε μια ύστατη προσπάθεια να το διαλύσει. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί αδυνατώντας για ώρες να περιορίσουν τον όγκο της διαδήλωσης η οποία πήρε χαρακτήρα εξέγερσης, προχώρησαν τελικά σε δεκάδες προσαγωγές και 79 συνολικά συλλήψεις διαδηλωτών.

Σε 4 από τους συλληφθέντες αποδόθηκαν βαριές κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα. Την ίδια ώρα που τα ΜΜΕ εξαπέλυαν έναν ιδεολογικό πόλεμο προπαγάνδας με σκοπό την ποινικοποίηση και εγκληματοποίηση της διαδήλωσης, κι ενώ η αστυνομία δημοσίευε στην ιστοσελίδα της τις φωτογραφίες των κατηγορούμενων υποδεικνύοντας τους «ενόχους» που πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά, εισαγγελέας και ανακριτής αποφάσιζαν την προφυλάκισή τους.

Ανάμεσα στους προφυλακισμένους διαδηλωτές βρίσκεται και ο Παναγιώτης Κ., συναγωνιστής από την Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής, η οποία συμμετείχε στη διαδήλωση με μπλοκ, πλάι σε εκατοντάδες άλλους αγωνιστές από αυτοοργανωμένες τοπικές συνελεύσεις. Ο Παναγιώτης Κ. είναι ένας τυχαίος συλληφθέντας. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από εμάς, οποιοσδήποτε διαδηλώνει κι αντιστέκεται. Θα μπορούσε να είναι ο γείτονας μας, η αδερφή μας, οι γονείς μας, ο συνάδελφος στη δουλειά, η συμφοιτήτρια μας. Προφυλακίστηκε μαζί με τους υπόλοιπους παραδειγματικά και για εκφοβισμό για να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει ξανά μια Κυριακή 12 Φλεβάρη.

Ως Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας και αγωνιζόμενες δίπλα σε αγωνιζόμενους θεωρούμε τον Παναγιώτη και τους υπόλοιπους διαδηλωτές ως αναπόσπαστο κομμάτι των αγώνων μας. Τους θέλουμε δίπλα μας στους δρόμους και στις μάχες ενάντια στα αφεντικά αυτού του κόσμου. Καλούμε όλη την Τούμπα να στηρίξει ηθικά όσους και όσες αγωνίζονται ενάντια στην υποτίμηση της ζωής μας και να πάρει μέρος σε αυτούς τους αγώνες, κόντρα στη λογική της ανάθεσης, του φιλοτομαρισμού και της εκπροσώπησης. Αν δεν μοιραστούμε τους αγώνες θα μοιραστούμε την μιζέρια και τη φτώχεια μας.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Κ.

ΚΑΙ ΤΩΝ 3 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΘΕΝΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ

ΤΗΣ 12 ΦΛΕΒΑΡΗ

11.000.000 ευρώ. Tο τίμημα που κατέβαλε η Hellas Gold, για να αποκτήσει το δικαίωμα εκμετάλλευσης 317.000 στρεμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική με σύμβαση που υπέγραψε με το Ελληνικό Δημόσιο, κατόπιν μεσολάβησης του Πάχτα, τότε υφυπουργού Οικονομίας και σημερινού Δημάρχου Αριστοτέλη. Η σύμβαση έγινε χωρίς διαγωνισμό, με απευθείας ανάθεση σε μια εταιρεία που είχε δημιουργηθεί δυο μέρες πριν (με μετοχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ!) και με απαλλαγή της από οποιαδήποτε ευθύνη αποκατάστασης περιβαλλοντικών ζημιών που είχαν γίνει από την καναδική TVX Gold (έφυγε νύχτα από τα μεταλλεία Κασσάνδρας αφήνοντας απλήρωτους 472 εργαζόμενους – συνολικό χρέος της προς τους εργαζόμενους: 17 εκατ. ευρώ).

95.700.000 ευρώ. Το κέρδος των Μπόμπολα – Κούτρα – Τίμις (κυρίων μετόχων της “Ελληνικός Χρυσός”) από την τμηματική πώληση της εταιρείας στη μητρική πολυεθνική European Goldfields.

408.000.000 ευρώ. Η αγοραία αξία των μεταλλείων, όπως υπολογίστηκε από διεθνή οίκο έξι μήνες μετά την πώλησή τους από το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή 37 φορές παραπάνω. Αυτό δεν εμποδίζει την τότε ελληνική κυβέρνηση να επιδοτήσει την “Ελληνικός Χρυσός” με 15.000.000 ευρώ.

2.300.000.000 ευρώ. Η σημερινή αξία των μεταλλείων στο χρηματιστήριο του Τορόντο μετά την απόκτηση του 95% των μετοχών από την European Goldfields, πολυεθνική εταιρεία με έδρα τον Καναδά πίσω από την οποία βρίσκονται funds και τράπεζες όπως η JP Morgan και η Goldman Sachs.

15.436.000.000 (!) ευρώ. Η αξία των μεταλλευμάτων που βρίσκονται στα μεταλλεία της Χαλκιδικής.

0 ευρώ. Το κέρδος του Ελληνικού Δημόσιου. Σύμφωνα με τον Μεταλλευτικό Κώδικα, ο ορυκτός πλούτος ανήκει αποκλειστικά στις εταιρείες που τον εκμεταλλεύονται και δεν προβλέπεται η απόδοση δικαιωμάτων στο Δημόσιο από την εκμετάλλευσή του. Γι’ αυτό άλλωστε η Τρόικα αρνήθηκε να αποδεχθεί τα μεταλλεία της Χαλκιδικής στις εγγυήσεις που έδωσε η ελληνική κυβέρνηση για τη δανειακή σύμβαση.

«Όσοι αντιδρούν είναι υποκινούμενοι και οπισθοδρομικοί»

Το μεταλλείο που θέλει να κατασκευάσει η European Goldfields δεν θα είναι ένα υπόγειο ορυχείο με στοές όπως πιθανώς φαντάζονται πολλοί αλλά μια επιφανειακή εκμετάλλευση που θα αποσπά τον χρυσό κατόπιν επεξεργασίας του εδάφους με κυάνιο, μετατρέποντας τη γη σε απόρριμμα και αφήνοντας τοξικά κατάλοιπα, κυρίως κυάνιο, αρσενικό και θειικό οξύ.

0.8 γραμμάρια ανά τόνο είναι η περιεκτικότητα σε χρυσό του εδάφους στην περιοχή.

18 τόνοι εξορύγματος χρειάζονται για να γίνει ένα χρυσό δαχτυλίδι.

2 χιλιόμετρα θα είναι η διάμετρος του ανοιχτού ορύγματος που θα συνοδεύεται από λίμνες αποβλήτων όπου θα «αποθηκεύονται» τα τοξικά υγρά.

3.000 στρέμματα δάσους θα καταστραφούν για να υλοποιηθεί το έργο.

200 εκατ. τόνοι προβλέπεται να εξορυχθούν μέσα στα επόμενα χρόνια σύμφωνα με το σχέδιο της εταιρείας. Τα 2.500 χρόνια που λειτουργούν μεταλλεία στην περιοχή εξορύχθηκαν 30 εκατ. τόνοι, από τους οποίους οι 20 εκατ. τόνοι μετά το 1927 από τον Μποδοσάκη.

15.000.000 μ³: η ποσότητα νερού που αντλείται σήμερα ετησίως στην περιοχή των μεταλλείων, ξεπερνώντας την ετήσια κατανάλωση νερού ολόκληρου του νομού Χαλκιδικής.

691.000 λίτρα: η μέση κατανάλωση νερού ανά κιλό παραγόμενου χρυσού. Πέρα όμως από την κατασπατάληση του νερού, οι συνέπειες ενός ατυχήματος είναι ανυπολόγιστες. Το 2000, στη Baia Mare της Ρουμανίας διέρρευσαν από εξορυκτική μονάδα χρυσού 100.000 κυβικά μέτρα νερού με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις κυανίου και άλλων βαρέων μετάλλων στον ποταμό Tisla και από εκεί στον Δούναβη, πλήττοντας εκτός από τη Ρουμανία, την Ουγγαρία και τη Σερβία, δηλητηριάζοντας το πόσιμο νερό, σκοτώνοντας δεκάδες χιλιάδες ψάρια και νεκρώνοντας τα οικοσυστήματα. Το περιβαλλοντικό ατύχημα στη Baia Mare θεωρείται το πιο καταστροφικό στην ιστορία της Ευρώπης μετά του Τσέρνομπιλ. Η καταστροφικότητα λοιπόν των μεταλλείων στις Σκουριές της Χαλκιδικής δεν αφορά μόνο τα γύρω χωριά, αλλά το σύνολο της Χαλκιδικής (αφού θα καταστραφεί ο υδροφόρος ορίζοντας), και σε περίπτωση ατυχήματος και τη Θεσσαλονίκη και ποιος ξέρει μέχρι πού…

«Η σιωπή είναι χρυσός»

Πολυεθνικές, τραπεζίτες και ντόπια αφεντικά ετοιμάζονται να βάλουν στην τσέπη 15 δισ. ευρώ με μοναδικό αντάλλαγμα την καταβολή για κάποια χρόνια μισθών σε μερικές εκατοντάδες εργαζόμενους, οι οποίοι θα πεταχτούν στα αζήτητα όταν η εταιρεία φύγει, αφήνοντας πίσω της κρανίου τόπο. Όποιος σιωπά είναι συνένοχος στο έγκλημα.

Ανοιχτό Συντονιστικό Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού

Η Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας, στέκεται ενάντια στην προσπάθεια συκοφάντησης και στοχοποίησης της  Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Χολαργού-Παπάγου από τον λιβελογράφο Β.Γ. Λαμπρόπουλο, αρθρογράφο στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και τα αφεντικά που αυτός υπηρετεί.

Τα γεγονότα είναι λίγο -πολύ γνωστά. Στις 9/2, μια μέρα πριν το τριήμερο των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων και συγκεντρώσεων ενάντια στη ψήφιση του Μνημονίου 2, η Συνέλευση Χολαργού – Παπάγου μοίρασε ένα κείμενο στους σταθμούς του μετρό με το οποίο καλούσε τους εργαζόμενους της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, να μην ενδώσουν στις πιέσεις της κυβέρνησης και της αστυνομίας και να κρατήσουν ανοικτούς τους σταθμούς τις ώρες των συγκεντρώσεων, ώστε να μπορέσει ο κόσμος να συμμετέχει, να έχει διέξοδο από τα χημικά και την αγριότητα των δυνάμεων καταστολής και να υπάρχει σημείο πρώτων βοηθειών στο σταθμό του Συντάγματος. Μπορεί το κάλεσμα να μην εισακούστηκε από τους εργαζομένους, όμως ενόχλησε τόσο το καθεστώς που αποφάσισε να στήσει ένα βρώμικο μηχανισμό προπαγάνδας με τα δύο εναπομείναντα όπλα του, το παρακράτος και τους δημοσιογράφους. Στις 25/2 βρέθηκε σ’ ένα βαγόνι του Μετρό ένας αυτοσχέδιος εμπρηστικός μηχανισμός που δεν εξερράγη. Την 1/3 στην εφημερίδα «Το Βήμα» ο δημοσιογράφος-προβοκάτορας Β.Γ. Λαμπρόπουλος συνέταξε ένα χυδαίο και προβοκατόρικο άρθρο με σκοπό να συνδέσει τον εμπρηστικό μηχανισμό στο μετρό με το κάλεσμα της συνέλευσης Χολαργού – Παπάγου.

 Σε μια περίοδο όξυνσης του ταξικού πολέμου που διεξάγεται στην κοινωνία μας, σε μία στιγμή που η οργή των από κάτω παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις, η εξουσία αντεπιτίθεται απροκάλυπτα με όλες τις δυνάμεις της, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να συκοφαντήσει, να διασπάσει και να χτυπήσει όσους οργανώνονται και αντιστέκονται.  Άξιοι συμπαραστάτες της σε αυτή την προσπάθεια μαύρης προπαγάνδας, παραπληροφόρησης και εκφοβισμού της κοινωνίας, όπως πάντα τα ΜΜΕ και οι «πρόθυμοι» δημοσιογράφοι που σαν άξιοι μισθοφόροι των κρατικών κατασταλτικών υπηρεσιών επιβεβαιώνουν σε κάθε ευκαιρία τον ρόλο τους.

Όσο οι διάφορες συνελεύσεις, συλλογικότητες και οι δομές αντίστασης και αλληλεγγύης αποκτούν δύναμη, τόσο το σύστημα και τα μέσα του θα μας χτυπούν με κάθε τρόπο. Η στοχοποίηση της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Χολαργού-Παπάγου έμμεσα στοχοποιεί και όλες τις συνελεύσεις και τις συλλογικότητες που αντιστέκονται στον κόσμο που οι ‘από πάνω’ θέλουν να φτιάξουν για μας. Στο πρόσωπο της συνέλευσης Χολαργού-Παπάγου βάλλεται κάθε συνέλευση γειτονιάς, κάθε άτομο, ομάδα ή συλλογικότητα που επιλέγει να αγωνίζεται  ενάντια στις λογικές αυτού του συστήματος.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΧΟΛΑΡΓΟΥ-ΠΑΠΑΓΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

                                                                                                Τούμπα,  Μάρτης 2012

                                                                            Ανοικτή Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας

Σας καλούμε όλες και όλους στο Κοινωνικό Κέντρο Αγώνα

Το πρώην κτίριο “πρώην νεανικό σταυροδρόμι”  ξαναάνοιγεί μετά από 2 χρόνια. Η πρωτοβουλία αυτή ανήκει σε κατοίκους της περιοχής μας που από το καλοκαίρι και μετά αγωνίζονται για να μην κοπούν τα ρεύματα στην τούμπα, να μειωθούν δραστικά τα δημοτικά τέλη, να μην αυξηθούν τα τιμολόγια του ρεύματος,  να μην περάσει η εξαθλίωση κι η παθητικότητα. Αξιοποιώντας τον εγκαταλειμμένο από τον δήμο χώρο σαν σημείο συνάντησης επιθυμούμε να στεγάσουμε ανάγκες της τοπικής κοινωνίας έχοντας πάντα στο μυαλό μας ότι από αυτή τη γνωριμία επιδιώκουμε να προκύψουν αγώνες των κατοίκων από την ανεργία μέχρι την διάλυση των νοσοκομείων τα δίδακτρα των νηπιαγωγείων. Κάποιες πρώτες προτάσεις είναι :

– Παιδική δανειστική βιβλιοθήκη και χώρος δημιουργικής απασχόλησης

– Καφενείο γειτονιάς

– Δανειστική Βιβλιοθήκη

όλες οι δομές θα λειτουργούν έξω από τη λογική του κέρδους

Σάββατο 31 Μαρτίου

στις 19.00 Σινιόσογλου 22

e-mail: toumba@espiv.net Blog: http:// toumba.espivblogs.net