Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει…

«Ελληνικός Χρυσός» είναι το όνομα της εταιρείας που συστάθηκε το 2003 για να αρπάξει τον ορυκτό πλούτο που βρίσκεται κάτω από το  αρχέγονο δάσος των Σκουριών στη Β.Α. Χαλκιδική. Το δάσος, που διαχρονικά  παρέχει στους κατοίκους της περιοχής καθαρό αέρα και νερό, εξασφαλίζοντας τους  ένα ισορροπημένο οικοσύστημα, έχει περιφραχτεί  και απειλείται,  καθώς τα εκρηκτικά και τα τοξικά δηλητήρια που θα χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες της εξόρυξης δεν αφήνουν χώρο στις αυταπάτες της αειφόρου ανάπτυξης.

Από τις  20 Μαρτίου του 2012  οι κάτοικοι που αντιδρούν χρόνια σε κάθε προσπάθεια μεταλλουργίας χρυσού, βιώνουν στο πετσί τους τη βίαιη εισβολή της πολυεθνικής εταιρείας  Eldoradogold μητρική της Ε.Χ., σε συνεργασία με την ελλάκτωρ του ομίλου Μπόμπολα.

Είναι άραγε τόσο σημαντικό να καταστρέψουμε ένα βουνό για να πάρουμε μερικές πλάκες χρυσού; Οι εξουσιαστές διατυμπανίζουν πως ήρθε η ώρα των μεγάλων επενδύσεων, της ανάπτυξης και του ξεπεράσματος της κρίσης. Λόγω της παγκόσμιας οικονομικής συγκυρίας η στιγμή είναι κατάλληλη. Η τιμή του χρυσού βρίσκεται στα ύψη και οι τράπεζες πρόθυμες να αποθηκεύσουν στις θυρίδες τους οποιοδήποτε κοίτασμα ήταν μέχρι χτες ανεκμετάλλευτο. Ενδεικτικά  στις Σκουριές η περιεκτικότητα της επιφάνειας σε χρυσό  είναι μόλις 0,8 γρ ανά τόνο.  Πίσω όμως από τις κρατικές δηλώσεις για τη «σωτήρια» εισροή ξένου κεφαλαίου και τη δημιουργία εκατοντάδων θέσεων εργασίας κρύβονται επιμελώς οι κανιβαλικές ορέξεις των πολυεθνικών εταιρειών. Περιβαλλοντική καταστροφή, σχέσεις κυριαρχίας και εκμετάλλευσης και διάρρηξη του κοινωνικού ιστού είναι το πραγματικό πλάνο του επενδυτικού σχεδίου της «Ελληνικός Χρυσός».

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως κάθε προσπάθεια επέλασης των εξορυκτικών εταιρειών γέννα αντιστάσεις σε όλο τον κόσμο. Στη Χαλκιδική οι κάτοικοι δίνουν  με τη σειρά τους ένα αγώνα μαχητικό και ανυποχώρητο αρνούμενοι να μπουν σε θεσμικά καλούπια. Πραγματοποιούν πορείες στο βουνό, αποκλείουν δρόμους που οδηγούν στο εργοτάξιο,  συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις που έχουν στρατοπεδεύσει στην περιοχή και καταστρέφουν οχήματα της εταιρείας. Τα ξημερώματα της 17ης Φλεβάρη γίνεται επίθεση-σαμποτάζ στο εργοτάξιο της «Ελληνικός Χρυσός» και πλέον όλοι μαθαίνουν τι συμβαίνει στη Χαλκιδική.

Οι χρυσοθήρες διψάνε για εκδίκηση και ο Δένδιας  φαντασιώνεται πως είναι ο Καίσαρας. Τα ΜΜΕ γεμίζουν τις εικόνες των δελτίων ειδήσεων  με εισβολές ματατζήδων και κουκουλοφόρων εκαμιτών  με τα όπλα στα χέρια στα γύρω χωριά. Η επιχείρηση που θα διαρκέσει περίπου 2 μήνες, περιλαμβάνει μια σειρά από προσαγωγές-απαγωγές κατοίκων,  παράνομες λήψεις γενετικού υλικού και θα καταλήξει στην ποινική δίωξη 20 εξ’ αυτών. Επειδή όμως το βαρέλι δεν έχει πάτο, στις 14 Απρίλη 2 κάτοικοι της Ιερισσού προφυλακίζονται με βάση ένα αόριστο και θολό κατηγορητήριο που αδιαφορεί για τα λογικά και τα παράλογα. Τα προβλήματα που προκύπτουν από την επένδυση φορτώνονται στους κατοίκους και μετατρέπονται σε προβλήματα δημόσιας τάξης. Έτσι γίνεται άλλωστε σε κάθε αγώνα που αμφισβητεί την πολιτική τους αυθεντία. Πάντα φταίνε όσοι αντιδρούν. Το κράτος προσπαθώντας να τρομοκρατήσει και να ποινικοποιήσει τον αγώνα επιχειρεί να κάμψει το φρόνημα όσων αγωνίζονται και να θίξει την αξιοπρέπεια τους. Αλλά όπως δηλώνουν και οι κάτοικοι « επειδή οι λογαριασμοί γίνανε χωρίς το ξενοδόχο, οι ιθαγενείς αυτού του τόπου τους διαβεβαιώνουν ,εμπνεόμενοι από το παράδειγμα των ανά τον κόσμο αγωνιζόμενων κοινοτήτων, ότι τα σχέδια τους θα παραμείνουν μια παραισθησιογόνος αυταπάτη  γιατί το μεταλλείο χρυσού δεν θα γίνει».(επιτροπή αγώνα Μεγάλης Παναγίας, Πρωτοβουλία ενάντια στις βλαπτικότητες)

Δεν είναι δύσκολο για μας να διακρίνουμε όλα αυτά που μας ενώνουν με τους κατοίκους της Β.Α. Χαλκιδικής. Γνωρίζουμε καλά πως πίσω από  τους  μισθούς των 400 ευρώ, την ανεργία, τη λεηλασία της φύσης,  την υποβάθμιση της υγείας, τα κοψίματα του ρεύματος και τον κοινωνικό εκφασισμό κρύβονται το κράτος και τα αφεντικά. Με όπλα τη συλλογική συνείδηση και την αλληλεγγύη προσεγγίζουμε την –κατά την αστική δημοκρατία- εστία ανομίας στη Β.Α. Χαλκιδική και τη μεταφέρουμε  στις γειτονιές της Τούμπας. Ο αγώνας μας είναι κοινός, κομμάτι του ευρύτερου αγώνα ενάντια σε όσους υποβαθμίζουν τη ζωή μας. Διεκδικούμε όλα αυτά που μας ανήκουν. Στεκόμαστε πλάι σε όσους/ες αγωνίζονται ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση των 2 προφυλακισθέντων και την παύση των διώξεων όλων των κατηγορουμένων. Η σιωπή δεν είναι χρυσός.

Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία αγώνας για τη γη και την ελευθερία

                              Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Κατοίκων Τούμπας

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *